Foto: ontvangen van uitgeverij Prometheus.
Lale Gül en haar ontworsteling uit een streng islamitisch gezin
Suhaib Akmal, 21, student islamitische theologie en lid van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap.
Lale Gül heeft recentelijk een boek gepubliceerd genaamd “Ik ga leven”, waarin de schrijfster haar streng islamitische opvoeding beschrijft. Zij is bezorgd over de invloed van de islam. Zijn haar zorgen terecht en wat leert de islam over individuele vrijheden?
Ik, als moslim, heb oprecht medelijden met de situatie van Lale Gül. Zij heeft uiteraard het recht om het Islamitische geloof te bekritiseren en ik veroordeel dan ook zeker de haatreacties en doodsbedreigingen die zij heeft ontvangen. Echter wil ik ook duidelijk maken dat onderdrukking en inperking van de individuele vrijheden geen plek hebben binnen mijn religie.
Voor mij is de islam een bron van vrede. Het leert mij een band te creëren met God en leert mij de ideale manier van leven. Maar dat ligt bij Lale Gül net even anders. Zij heeft de islam anders ervaren en schrijft dat ze zich zorgen maakt over de invloed van de Islam. Sinds haar 18de beschouwt Gül zichzelf als islamofoob. ‘Ik ben me zorgen gaan maken over de invloed van het geloof. Ik ken geen enkel islamitisch land waar het als homo, afvallige of feministische vrouw aangenaam leven is.’ [1]
Om de islam te beoordelen, zou niet gekeken moeten worden naar hetgeen in islamitische landen gebeurt en gebruikelijk is, maar juist naar de bronnen van de religie. In de Koran staat nergens dat homo’s van het dak moeten worden gegooid, een afvallige de doodstraf verdient of dat de vrouw minderwaardig is vergeleken met de man en als zodanig moet worden behandeld. Dat is niet waar mijn religie voor staat!
De Koran vermeldt het tegenovergestelde, namelijk dat alle mensen gelijk zijn[2], dat geen dwang is toegestaan in de godsdienst[3] en dat voor de vrouw hetzelfde geldt als tegen haar[4]. Volgens de islamitische leerstellingen hebben homoseksuelen en vrouwen dus het recht op gelijke behandeling en is er geen wereldse straf voor afvalligheid.
‘Muziek mag niet, daten is verboden, het hebben van vrienden van het andere geslacht is onwettig, je leuk kleden en opmaken is ongepast, ’s avonds buiten zijn is niet geoorloofd, “vieze, immorele” films en series kijken is onaanvaardbaar.., het vieren van verjaardagen of andere heidense feestdagen mag niet, werken met mannen kan niet en ook uitgaan en feesten op festivals is verboden.’ [5]
Hoewel dit door Lale Gül wordt beschreven als haar ‘streng islamitische opvoeding’, zijn veel van deze punten niet gerelateerd aan de islam. In de islamitische bronnen is er bijvoorbeeld geen directe aanwijzing te vinden dat het beluisteren van muziek, je leuk kleden en opmaken, ‘s avonds naar buiten gaan en het vieren van verjaardagen of feestdagen in het geheel verboden zou zijn. Wellicht heeft haar cultuur hierbij een grote rol gespeeld.
De islam geeft wel invulling aan kuisheid. Het geloof leert om bepaalde handelingen te vermijden die kunnen leiden tot immoraliteit en instrueert om te trouwen. De Profeet Mohammed heeft gezegd: ‘Wie het zich kan veroorloven te trouwen, zou moeten trouwen.. want het houdt men kuis.’ [6] De islamitische leer verbiedt niet om te genieten van een levensgezel, om je leuk aan te kleden of om ‘s avonds naar buiten te gaan. De islam onderwijst slechts dat men zich kuis en rein houdt.[7]
‘Door jarenlang te rebelleren heeft ze bepaalde vrijheden verworven’, zegt Gül. ‘Ik hoef geen hoofddoek meer op en mag met make-up op rondlopen. In de zomer kan ik op het strand liggen.’ [8] Ik vind het jammer dat Lale Gül het dragen van een hoofddoek ziet als een inperking van haar individuele vrijheid. De meeste moslimvrouwen kiezen er namelijk zelf voor om een hoofddoek te dragen en vinden het ook prettig. Het wordt gezien als opvolging van een gebod van God, het motiveert vrouwen om kuis te zijn en het beschermt hen tegen ongewenste blikken.
Er staat ook nergens in de Koran dat het verboden is om make-up te dragen of om op het strand te liggen. De Koran zegt wel: ‘Houdt u verre van overspel’ [9], wat op verschillende manieren kan worden opgevat. De restricties komen naar mijn inzien eerder voort uit haar cultuur.
De islam beperkt de individuele vrijheden niet, maar biedt juist een kuise levenswijze. Het legt niet allerlei zaken op, maar geeft juist overtuigende en rationele bewijzen waar de islamitische leerstellingen mee worden onderbouwen.
[1] De Volkskrant, interview Ashwant Nandram. https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/lale-gul-schreef-een-boek-over-haar-streng-islamitische-opvoeding-en-werd-verketterd-ik-word-een-nestbevuiler-genoemd~b279c388/
[2] De Heilige Koran 39:7.
[3] De Heilige Koran 2:257.
[4] De Heilige Koran 2:229.
[5] Achterzijde boek ‘Ik ga leven’.
[6] Bukhari 5066, Boek 67, Hadith 4.
[7] De Heilige Koran 5:7.
[8] De Volkskrant, interview Ashwant Nandram. https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/lale-gul-schreef-een-boek-over-haar-streng-islamitische-opvoeding-en-werd-verketterd-ik-word-een-nestbevuiler-genoemd~b279c388/
[9] De Heilige Koran 17:33.
