In naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle,
De ware betekenis van Jihad volgens de Islamitische Leer
Door Henna Maryam Ikhlaf
Assalamu’alaikum, vrede zij met u
De heersende opvatting en de werkelijke betekenis
Voordat we uitleggen wat Jihad betekent, is het van essentieel belang te begrijpen dat de islamitische leer streeft naar het vestigen en bevorderen van vrede in de samenleving. Dit staat in contrast met de gangbare opvatting van Jihad als een heilige oorlog, die vaak door de media en overheden aan dit begrip wordt toegeschreven, gebaseerd op de daden van moslimextremisten.
De Terminologie van Jihad in de Islam
Het Arabische woord ‘Jihad’ is afgeleid van het werkwoord Jahada – wat streven of strijden betekent. In islamitische terminologie betekent het moeite doen, zich inspannen en streven naar een nobele zaak. Het woord wordt over het algemeen gebruikt om elke vorm van streven voor de zaak van Allah (God) te beschrijven. Volgens de islamitische leer zijn er drie hoofdtypen Jihad en ze streven allemaal naar het vestigen en bevorderen van vrede in de samenleving, zoals hieronder wordt uitgelegd.
Soorten Jihad
Volgens de islamitische leer zijn er drie hoofdcategorieën van Jihad:
(1) Jihad-e-Akbar ofwel jihad van de hoogste orde.
Dit is de jihad (strijd) voor zelfreformatie. De strijd is tegen onze eigen verleidingen zoals hebzucht, lust en andere wereldse verleidingen. Dit is een reis van een persoon van een ‘dierlijke’ staat van bestaan, d.w.z. leven voor onmiddellijke bevrediging of winst, naar een staat waar zijn psyche gedisciplineerd genoeg is om morele controle uit te oefenen. Dit type jihad is verplicht voor elke Moslim gedurende zijn hele leven.
(2) Jihad-e-Kabir i.e. grote jihad.
Dit is de jihad van de verspreiding van de waarheid, de boodschap van de Koran. De Koran draagt ons ook op om deze boodschap te verspreiden met wijsheid, verdraagzaamheid en respect voor anderen en hun geloof.
De Heilige Koran verklaard:
“Roep op tot de weg van uw Heer met wijsheid en goede aansporing…” (De Heilige Koran, 16:126);
“En scheldt degenen, die zij naast Allah aanroepen niet uit, anders zullen zij uit boosheid Allah uitschelden in hun onwetendheid. Zo hebben Wij aan elk volk hun daden schoon doen schijnen. Dan is hun terugkeer tot hun Heer en Hij zal hen inlichten over wat zij plachten te doen.” (De Heilige Koran, 6:109)
De Koran verbiedt het gebruik van dwang of geweld:
“Er mag geen dwang zijn in de godsdienst. Voorwaar, het goede is onderscheiden van het kwade, dus wie zich niet laat leiden door de overtreders en in Allah gelooft, die heeft zeker een sterk handvat vastgegrepen dat geen breuk kent. En Allah is Alhorend, Alwetend.” (De Heilige Koran, 2:257)
Volgens de Koran beoefent iedereen die zijn tijd, moeite, rijkdom of kennis besteedt aan de zaak van rechtvaardigheid ‘Jihad-e-Kabir’. Dit is ook verplicht voor alle Moslims.
(3) Jihad-e-Asghar d.w.z. jihad van de lagere orde.
Dit is de jihad van een defensieve strijd. De Koran heeft dit type jihad duidelijk beperkt tot bepaalde voorwaarden en verbiedt elke vorm van overtreding.
Verdere toelichting over Jihad-e-Asghar
- De strijd kan alleen defensief zijn en niet offensief. De Heilige Koran verklaard:
“En strijdt voor de zaak van Allah tegen degenen die tegen jullie strijden, maar overtreedt niet. Voorwaar, Allah houdt niet van de overtreders.” (De Heilige Koran, 2:191) - Moslims moeten te maken hebben gehad met onderdrukking in het beoefenen van hun religie en een bedreiging van hun leven.
- Moslims moeten uit hun huizen verdreven zijn; het onderricht is om in eerste instantie te vertrekken van waar de onderdrukking plaatsvindt, en als de onderdrukker de Moslims aanvalt om hen te verhinderen hun religie te beoefenen in de nieuwe verblijfplaats en ook hun levens bedreigt, alleen in deze omstandigheden mogen de Moslims de wapens opnemen in een defensieve strijd. Verder zijn er duidelijke aanwijzingen in wat wel en niet gedaan mag worden in een strijd die door de Moslims gestreden wordt.
Het is dus heel duidelijk dat het doel van zo’n strijd nog steeds het herstellen van vrede is en niet het bevorderen van agressie.
Jihad en de Heilige Profeet(sa)
Het hele leven van Profeet Mohammed(sa) was gewijd aan Jihad. Hiervan werden slechts vier maanden (ongeveer) besteed aan defensieve gevechten en daarin staat de oorzaak en het doel buiten kijf.
De eerste 13 jaar van zijn profeetschap bracht hij door in Makkah, waar hij streefde naar het verspreiden van de boodschap van de Koran tegen een intense en felle onderdrukking, maar hij stak nooit een vinger uit als antwoord. Hij verliet Makkah voor Madinah maar de Makkanen bleven hem achtervolgen in Madinah. Pas toen zij een gevecht begonnen om de Moslims in Madinah te doden, werd een fysiek gevecht uit zelfverdediging toegestaan en dan nog alleen in die mate om hun vrijheid om in vrede te leven en God te aanbidden te behouden.
Op een keer toen hij terugkeerde van een veldslag (van de bovenstaande beschrijving) herinnerde Profeet Mohammed(sa) zijn volgelingen eraan dat ze terugkeerden van de jihad van een lagere orde naar de jihad van de hoogste orde d.w.z. dat ze de inspanning van zelfreformatie zonder uitstel moeten hervatten.
Bij een andere gelegenheid heeft de Profeet (sa) gezegd dat van al degenen die jihad voeren, degene die tegen zijn eigen hartstochten strijdt de meest verhevene is (Ibne Maja, Kitabul Fitn).
