In naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle

Staat er in de Heilige Koran dat mannen hun vrouwen mogen slaan?

 De heer Youssef Ikhlaf en de heer Ahmad Said Ikhlaf

 Inleiding

In het maatschappelijk debat wordt heel veel geschreven over de positie van de vrouw in de huidige liberale samenleving. En vaak wordt er een geromantiseerd beeld gegeven over het feit dat de vrouw zo vrij is en zich bevrijd voelt door het huidige systeem. Daarentegen wordt de Islam, wanneer het gaat om de vrouw, beschuldigd van het feit dat het de vrouwen in alle facetten van het leven gevangen houdt. En dat de Heilige Koran een vrijbrief geeft aan mannen om hun echtgenotes te slaan.

Het is allereerst belangrijk een onderscheid te maken tussen Islam en cultuur. Als sommige Moslimvrouwen achtergesteld worden, dan is dat gevolg van bepaalde culturele gebruiken en het gebrek aan algemene ontwikkeling en welvaart in sommige Moslimlanden. Dit heeft niets met de originele bronnen van de Islam te maken.

Dit artikel is een reactie op een Tweet[1], ‘Een Moslim mag zijn vrouw slaan als ze ongehoorzaam is zegt de Koran’, en op een vraag[2] van een journalist aan enkele leden van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap in het Nederlands Dagblad. Daarnaast komt dit bezwaar regelmatig terug in de media, op de sociale media, in krantenartikelen, columns, en zelfs in live programma’s. Het bezwaar wordt gemaakt op grond van hoofdstuk 4, vers 35 uit de Heilige Koran. In de loop van het artikel zullen we het vers citeren.

In dit artikel weerlegt de Ahmadiyya Moslim Djamaat (Gemeenschap) dit bezwaar en zet het onomstotelijk vast dat de Heilige Koran geen geweld voorschrijft tegen vrouwen. Dit artikel is geschreven vanuit een uniek perspectief, niet op grond van vertalingen, maar op grond van historie, context, expert opinies en de Arabische terminologie vanuit vooraanstaande Arabische lexicons.

Historische achtergrond

Om het onderhavige vers beter te kunnen begrijpen is een historische terugblik belangrijk. Het vers was in de eerste instantie van toepassing op de Arabieren. De jāhilīyah (Arabisch: جَاهِلِيَّة); het wordt van oorsprong omschreven als “periode of toestand van onwetendheid” in de betekenis van “de periode voorafgaand aan de Islam”. De pre-Islamitische Arabische samenleving was een periode van wetteloosheid, immoraliteit, afgoderij, zedeloosheid, slechtheid en verdorvenheid. Vrouwen werden veracht. Dit gebeurde destijds ook in de Romeinse- en Perzische landen. De Heilige Koran geeft hiervan onder andere als voorbeeld de praktijk van het levend begraven van pasgeboren meisjes (onder sommige stammen toen), en verwerpt met nadruk dit vreselijke praktijk.

De Heilige Koran[3]:

“En wanneer aan één hunner (de geboorte) van een meisje wordt gemeld, verduistert zijn gezicht en hij is vol toorn. Hij verbergt zich voor het volk vanwege het slechte nieuws dat hem is aangekondigd; zal hij haar in weerwil van schande behouden of haar in het stof begraven? Voorwaar, slecht is hetgeen zij besluiten.”

En:

“En doodt uw kinderen niet uit vrees voor armoede. Wij zijn het die in hun behoeften en in de uwe voorzien. Voorwaar, hen te doden is een grote zonde.”[4]

De Heilige Profeet Mohammed^(s) probeerde de mensen van dit slechte praktijk af te houden door te zeggen dat zij tegen het hellevuur beschermd zullen worden als zij geduld betrachten en hun dochters niet levend begraven.

Hazrat ‘Aisha^(ra), de vrouw van de Heilige Profeet Mohammed^(s), overlevert dat de Heilige Profeet Mohammed^(s) zei:

“Degene die met iets wordt beproefd door zijn dochters – en hij is geduldig met hen – dan zullen zij een barrière vormen voor het Hellevuur voor hem.”[5]

Tijdens een vraag- en antwoord sessie werd over dit onderwerp een vraag[6] gesteld aan het voormalige Hoofd van de internationale Ahmadiyya Moslim Gemeenschap, de Vierde Khalifa (Kalief), Zijne Heiligheid, Hazrat Mirza Tahir Ahmad^(rh). Hij antwoordde dat de Arabieren in de pre-Islamitische tijd sterke krijgers waren. Het was de gewoonste zaak van de wereld om hun echtgenoten te slaan en hun dochters levend te begraven. Met de komst van de Islam werden deze wrede en onmenselijke handelingen stopgezet. Laten we ons nu beperken tot het onderwerp over het slaan van vrouwen. Om dit gedrag te beteugelen openbaarde de Almachtige God het vers (Heilige koran 4:35) waarin een drie-stappenplan wordt beschreven, dit om de mannen hun woede met wijsheid te bedwingen en zelfbeheersing aan te leren en hen ervan te weerhouden hun vrouwen te slaan. Natuurlijk geldt dit vers voor alle tijden, juist daarom is het van belang om naar de context van het vers te kijken en naar de Arabische betekenissen van drie belangrijke termen die in het vers worden genoemd.

Vers en context

Laten we nu het relevante vers uit de Heilige Koran citeren:

“Mannen zijn voogden over de vrouwen omdat Allah de enen boven de anderen heeft doen uitmunten en omdat zij van hun rijkdommen besteden. Deugdzame vrouwen zijn dus zij, die gehoorzaam zijn en heimelijk bewaren, hetgeen Allah onder haar hoede heeft gesteld. En degenen, van wie gij (nushūzahunna) vreest, (fa’iduhunna) en laat haar in haar bedden alleen en (iḍribūhunna). Als zij u dan daarna gehoorzamen, zoekt geen weg tegen haar. Waarlijk, Allah is Verheven, Groot.”[7]

Een man is toegestaan om drie wegen te bewandelen. We hebben bewust drie opvallende termen in het vers hierboven onvertaald gelaten en alleen de Arabische termen vermeldt. Waarom? Omdat de drie termen meerdere betekenissen hebben.

De vertalingen van nushūzahunna, fa’iduhunna en iḍribūhunna

Drie opvallende termen voor de lezers zijn:

1. Nushūzahunna afgeleid van het term Nushūz: Dit wordt vaak vertaald als ‘ongehoorzaamheid’, echter is deze vertaling ontoereikend. Deze vertaling doet geen recht aan de term “nushūz”. Het woord dat het dichtst tot de juiste vertaling staat is ‘kwaad’ of ‘onrecht’.
2. Fa’iduhunna: Dit wordt vaak vertaald als ‘wijst haar terecht’, echter betekent dit ‘vermaan haar’ en/of ‘spreek haar aan’.
3. Iḍribūhunna: Afgeleid van het woord ‘ḍaraba’. Dit wordt vaak vertaald als ‘tuchtigt haar’ of zoals critici dat plat verwoorden als ‘slaan’. Het woord dat het dichtst tot de juiste vertaling staat is echter ‘berisp haar’ of ‘wees streng tegen haar’. In de ergste gevallen kan het ‘tuchtigen’ of ‘slaan’ betekenen, maar dit is niet de primaire betekenis. De Heilige Profeet Mohammed^(s) die dit vers het beste begreep, heeft zelfs nooit zijn hand opgeheven tegen zijn vrouw[8].

Tegenstanders van de Islam die het Arabisch niet machtig zijn baseren hun beweringen op vertalingen. De lezer kan nu zien dat een vertaling het origineel nooit kan vervangen. Door vertalingen ontstaan ook misvattingen.

Twee bewijzen dat het woord ‘iḍribūhunna’ afgeleid van het woord ‘ḍaraba’ andere betekenissen kan hebben

1. In een vers uit de Heilige Koran wordt het woord  لۡیَضۡرِبۡنَ Lyađribna Dit woord is net zoals het woord ‘iḍribūhunna’ afgeleid van het woord ‘ḍaraba’. In dit vers wordt de betekenis weergegeven als hun hoofddoeken trekken over hun boezem of hun hoofddoeken over hun boezem laten hangen.
   

“En zeg tot de gelovige vrouwen dat zij ook haar ogen neergeslagen houden en hun passies beheersen, en dat zij haar schoonheid niet tonen dan hetgeen ervan zichtbaar moet zijn, en dat zij haar hoofddoeken over haar boezem laten hangen (WalYađribna Bikhumurihinna), en dat zij haar schoonheid niet tonen behalve aan haar echtgenoot of haar vader of de vader van haar echtgenoot, of haar zonen of de zonen van haar echtgenoot, of haar broeders, of de zonen van haar broeders, of de zonen van haar zusters of haar vrouwen, of haar slaven, of zulke mannelijke bedienden die geen geslachtsdrang hebben, of de jonge kinderen die van de naaktheid van een vrouw niets afweten. En laat haar niet met haar voeten slaan, opdat hetgeen zij van haar schoonheid bedekken openbaar moge worden. En wendt u allen tezamen tot Allah, o gelovigen, opdat gij moogt slagen.”[9]

En in een overlevering[10] van de Heilige Profeet Mohammed^(s) wordt het woord اضْرِبُوهُمْ ‘aḍribūhum’ gebruikt. Dit woord is net zoals het woord ‘iḍribūhunna’ afgeleid van het woord ‘ḍaraba’. In deze overlevering wordt de betekenis als volgt weergegeven, ‘streng voor hen zijn’.  

De volledige overlevering:

“Amr bin Shu’aib ^(ra) hoorde van zijn vader op gezag van diens grootvader, dat de Heilige Profeet^(s) zei: “Raadt uw kinderen aan de gebeden to doen wanneer zij de leeftijd van zeven bereiken. Wanneer ze tien worden moet u op dit gebied streng voor hen zijn. En u moet hen dan ook elk in hun eigen bed laten slapen.”

Arabische lexicons

De lexicon van Edward William Lane oftewel Lane’s lexicon[11] geeft onder het woord nushūz de volgende betekenissen:

1. In opstand komen en zich verzetten;
2. Met iemand redetwisten en vechten;
3. Iemand doen braken van schrik;
4. Iemand haten;
5. Een ander kwaad doen;
6. Iemand in de steek laten;
7. Een slechte metgezel.

Het is dus duidelijk dat het woord nushūz verscheidene betekenissen omvat van verschillende soorten gedrag, van een hardvochtige woordenwisseling met iemand, tot haten, verlaten en plannen beramen tegen hun welzijn. Als zodanig kunnen we begrijpen dat als een vrouw een gedrag aanneemt dat destructief is voor een gezonde, liefdevolle relatie, ongehoorzaam is in de betekenis dat ze niet meer wil luisteren en hier persistent in is, haatdragendheid uit, en zelfs de echtgenoot fysiek mishandelt of verwondt, de Heilige Koran in dit stadium de echtgenoot instrueert om zelfs in deze situatie niet onmiddellijk toevlucht te zoeken tot tuchtiging, ook licht, in plaats daarvan krijgt hij de opdracht om een stapsgewijze methode te volgen. Deze vorm van terughoudendheid en geduld die van de man wordt verwacht, in reactie op een gewelddadige vrouw, demonstreren de unieke vorm van de leerstellingen van de Islam die nergens anders gevonden kan worden.

Het voormalige Hoofd van de internationale Ahmadiyya Moslim Gemeenschap, de Vierde Khalifa (Kalief), Zijne Heiligheid, Hazrat Mirza Tahir Ahmad^(rh) noemde ook drie vormen van “nushuz” van een vrouw of een man:

1. Kwaad gedrag;
2. Opstand, opstoot, vuistgevecht;
3. Rebellie, tegenstand.

Al-Mufridāt Fī Gharībil Qurān door Imām Rāghib is het meest geaccepteerde, authentieke woordenboek van de Heilige Koran. Hierin wordt aangegeven dat nushūz door een vrouw het volgende betekent[12]:

1. Zij koestert wrok tegen haar man;
2. Zij komt tegen hem in opstand;
3. Zij heeft een buitenechtelijke relatie.

Drie stadia

Met andere woorden, er zijn drie stadia van nushūz die overeenkomen met de drie wegen uit de Heilige Koran (4:35) die de echtgenoot kan nemen om zijn huwelijk te redden:

1. De eerste stap is om zijn vrouw te wijzen op haar vijandelijke houding, hierover met haar te communiceren en haar te adviseren.
2. Als dit niet helpt is de tweede stap tijdelijk niet hetzelfde bed met haar te delen. Het Koranvers zegt over het tweede stap ‘en laat haar in haar bedden alleen’, dit is een interessante zin; hier wordt namelijk gezegd dat de man niet het recht heeft om zijn vrouw te verbannen uit het bed, integendeel, hij moet zelf in een ander bed gaan slapen in zijn huis. Dit zal wellicht helpen om aan hun relatie te werken. De tweede Kalief van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap, Hazrat Mirza Bashiruddin Mahmud Ahmad^(ra) schreef in zijn commentaar van de Heilige Koran, Tafsīr-e-Kabīr, het volgende[13]: “De zinsdeel, “laat ze alleen in hun bed”, kan betekenen: (a) het zich (tijdelijk) onthouden van echtelijke relaties met hen; (b) het slapen in afzonderlijke bedden; of (c) het ophouden met hen te spreken (…).”
3. In de laatste fase waarin zij naast haar vijandelijke houding ook van plan is, of daadwerkelijk een buitenechtelijke relatie begint aan te gaan, is het man toegestaan om streng te zijn of om zichzelf te verdedigen, naar gelang de situatie. In deze context heeft de Heilige Profeet Mohammed^(s) dan ook gezegd dat als een man fysiek wordt, in een vlaag van emoties of uit vrees of om de situatie onder controle te brengen, in dergelijke situaties, hij nooit een blauwe plek mag achterlaten[14]. 

“Waarlijk, Allah is Verheven, Groot” (4:35)

De tweede Kalief van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap, Hazrat Mirza Bashiruddin Mahmud Ahmad^(ra) schreef in zijn commentaar van de Heilige Koran, Tafsīr-e-Kabīr, het volgende[15]:

“De goddelijke eigenschappen van “Verheven en Groot” die aan het eind van het vers worden genoemd, zijn ook bedoeld om echtgenoten te waarschuwen dat de kastijding van hun vrouwen, als die al wordt toegepast, niet onrechtvaardig, wraakzuchtig of hardvochtig mag zijn; want als zij hoog en groot zijn boven hun vrouwen, dan is er Eén Die Verheven en Groot is boven allen en Hij zal echtgenoten ter verantwoording roepen voor elk oneigenlijk gebruik van het gekwalificeerde gezag dat hun over hun vrouwen is gegeven”.  

De Heilige Koran: bemiddeling met als doel verzoening

Wanneer huwelijksharmonie niet kan worden bereikt, staat de Heilige Koran de echtgenoten toe en adviseert ze zelfs om het huwelijk te beëindigen[16]. Deze beslissing moet niet licht worden genomen, want de Heilige Koran roept (vertrouwenspersonen) uit de gemeenschap op om tussenbeide te komen met als doel verzoening te proberen te bewerkstelligen.

Allah zegt in de Heilige Koran:

‘En als gij een breuk tussen hen vreest, stelt dan een scheidsrechter van zijn familie en van haar familie aan. Indien zij verzoening wensen zal Allah deze tussen hen tot stand brengen. Voorzeker, Allah is Alwetend, Alkennend.’[17]

Dit is niet verplicht, alleen als het koppel dat wilt.

Voordelen van het stappenplan

1. Mannen worden hiermee in de gelegenheid gesteld hun boosheid te beheersen;
2. En zij worden in de gelegenheid gesteld om de situatie onder controle te brengen, zodat het niet uit de hand loopt.

Zoals de lezer kan zien instrueert de Heilige Koran de echtgenoot niet onmiddellijk zijn toevlucht tot berisping te nemen of strengheid toe te passen, maar terughoudendheid en geduld te betrachten en wijsheid te gebruiken, in reactie op zijn vrouw die een vijandelijke houding vertoont of ontrouw is. Dit is een unieke leerstelling van de Heilige Koran die met alle respect in geen enkel ander religie of systeem gevonden kan worden.

Mannen worden opnieuw herinnerd in de Heilige Koran[18]:

“En herinnert u de woorden van Allah en de wijsheid die in uw huizen wordt verkondigd; want Allah is Aldoordringend, Alkennend”.

De Heilige Profeet Mohammed^(s) – het perfecte rolmodel

Nog een korte toelichting op het woord ‘iḍribūhunna’. De Heilige Profeet Mohammed^(s) is het rolmodel voor de gehele mensheid. De Heilige Koran verklaard: 

“Voorwaar, gij hebt in de Profeet van Allah een prachtig voorbeeld voor ieder die Allah en de laatste Dag vreest, en die Allah vaak herdenkt”.[19]

Hij had soms met lastige situaties te maken met zijn vrouwen, maar hij heeft hen nog nooit geslagen. De maximale straf in de tijd van de Heilige Profeet Mohammed^(s) was stap 2, ‘en laat haar in haar bedden alleen’.

De Heilige Profeet Mohammed^(s) zei[20]: “De beste van jullie is degene die het beste is voor zijn vrouw, en ik ben de beste van jullie voor mijn vrouw.”

De Heilige Profeet Mohammed^(s) zei ook[21]: “Sla hen (uw vrouwen) niet en geef hen geen ellendig gevoel”.

Moslimmannen moeten de Heilige Profeet Mohammed^(s) navolgen door hun vrouwen op de beste manier te behandelen en door te doen wat zijn eigen vrouw Hazrat Aisha^(ra) vermeldde[22]: “De Boodschapper van Allah sloeg zijn dienaren nooit, noch sloeg hij ooit zijn vrouwen, en zijn hand heeft nooit iets geslagen.”

Visie van de metgezellen

Een Metgezel van de Heilige Profeet Mohammed^(s) wiens naam Hazrat Ibn ‘Abbās^(ra) is, zei dat het ‘berispen’ betekent zoals met een kleine tandenstokertje[23]. Het is derhalve meer een symbolieke berisping. De psychologie erachter en de juiste contextuele betekenis is dat de man zijn ongenoegen uit en strengheid toepast.

In een overlevering[24] van de Heilige Profeet Mohammed^(s) wordt het woord اضْرِبُوهُمْ ‘aḍribūhum’ gebruikt. Dit woord is net zoals het woord ‘iḍribūhunna’ afgeleid van het woord ‘ḍaraba’. In deze overlevering wordt de betekenis als volgt weergegeven, ‘streng voor hen zijn’.

De volledige overlevering:

“Amr bin Shu’aib ^(ra) hoorde van zijn vader op gezag van diens grootvader, dat de Heilige Profeet^(s) zei: “Raadt uw kinderen aan de gebeden to doen wanneer zij de leeftijd van zeven bereiken. Wanneer ze tien worden moet u op dit gebied streng voor hen zijn. En u moet hen dan ook elk in hun eigen bed laten slapen.”

De Heilige Koran is van alle tijden en omstandigheden

Een ander punt dat hier moet worden begrepen is dat de Heilige Koran algemene geboden en principes uiteenzet tezamen met gedetailleerde geboden met betrekking tot specifieke situaties. De Heilige Koran houdt rekening met alle situaties die zich kunnen voordoen. Om de Heilige Koran te kunnen begrijpen moet men daarom de context bestuderen en alle verzen met betrekking tot het onderwerp overwegen en analyseren. Als men iets niet begrijpt, dan zou men dit aan de oprechte mensen moeten vragen die de kennis hebben van de Heilige Koran, die ook naar alle relevante verzen in de Heilige Koran als geheel kijken.

“En vóór u zonden Wij slechts mannen aan wie Wij een openbaring hadden gezonden – Vraagt degenen, die de Vermaning bezitten, indien gij het niet weet.”[25]

Het doel van een huwelijk

De Heilige Koran leert dat een man en vrouw zijn gecreëerd voor elkaar om samen gelukkig te zijn en in vrede te leven. De Heilige Koran verklaart:

“En dit is onder Zijn tekenen, dat Hij uit uw midden echtgenoten voor u schiep, opdat gij er rust in moogt vinden, en Hij heeft liefde en tederheid onder u geplaatst. Daarin zijn zeker tekenen voor een volk, dat nadenkt”.[26]

Leiding voor vrouwen die met huiselijke geweld te maken hebben

Veel critici negeren het feit dat de Heilige Koran ook advies geeft aan een vrouw wiens echtgenoot degene is die zich nushūz gedraagt ​​(wat betekent: “haatdragend”, “arrogant” (onverdraaglijk, onbeschaamd) en “schadelijk”, zoals eerder beschreven). Alleen al het feit dat de Heilige Koran deze mogelijkheid van wangedrag door echtgenoten erkent, geeft duidelijk aan dat het de echtgenoten geen vrijbrief geeft om zich tegenover hun vrouwen te gedragen zoals zij dat willen, maar ook van hen verwacht dat zij zich gedragen als zorgzame en liefhebbende metgezellen van hun vrouwen, en niet als hun meesters.

De Heilige Koran geeft het volgende advies[27] met betrekking tot een vrouw die onder dergelijke omstandigheden lijdt:

“Als een vrouw mishandeling of onverschilligheid (Nushūz) van haar man vreest, zal het geen blaam voor hen zijn als zij een verzoening met elkander tot stand brengen – verzoening is het beste. De mensen zijn tot gierigheid geneigd. En als gij goed doet en rechtvaardig zijt, waarlijk dan is Allah op de hoogte van wat gij doet.”

De methode van zo’n verzoening is als volgt uitgewerkt[28]:

“En als gij een breuk tussen hen vreest, stelt dan een scheidsrechter van zijn familie en van haar familie aan. Indien zij verzoening wensen zal Allah deze tussen hen tot stand brengen. Voorzeker, Allah is Alwetend, Alkennend.”

Dit toont aan dat als een vrouw last heeft van haatdragend, kwetsend, arrogant (onverdraaglijk, onbeschaamd), agressief of beledigend gedrag van haar echtgenoot, derden hierbij moeten worden betrokken.

Daarom wordt er in het vorige vers (4:129) de woorden  وَ الصُّلۡحُ خَیۡرٌ ؕ  genoemd en dat betekent letterlijk“en verzoening is het beste”.

Opvallend is dat in beide verzen, 4:35 en 4:129 de term Nushūz wordt genoemd. 4:35 gaat over kwalijk gedrag van vrouwen tegenover hun mannen en 4:129 gaat over het kwalijk gedrag van mannen tegenover hun vrouwen.

Maar waarom worden vrouwen in de Heilige Koran 4:129 niet gevraagd om ook drie stappen te ondernemen tegen hun mannen die zich Nushūz gedragen? Waarom is er een verschil?

Het is duidelijk dat als een vrouw lijdt onder moeilijke en angstige omstandigheden met een mogelijk gewelddadige echtgenoot, het advies aan haar om af te zien van seksuele betrekkingen of om fysieke handelingen te verrichten als reactie op zijn geweld of misbruik, haar waarschijnlijk nog meer in gevaar kan brengen door zijn woede op te wekken. In een dergelijke situatie zou de beste aanpak erin bestaan derden van zowel de zijde van de echtgenoot als van de echtgenote te betrekken om de omvang van de schade die aan de relatie kan zijn toegebracht, te beoordelen en na te gaan of er verzoeningsmogelijkheden zijn en of het van essentieel belang is door te verwijzen naar de bevoegde gerechtelijke instanties die de kwestie kan beoordelen volgens de wet.

Als verzoening niet tot stand kan worden gebracht, heeft de vrouw in de Islam het recht om van haar man te scheiden, ongeacht de gevoelens van de man in deze kwestie[29]:

“Is de echtscheiding twee keer geschied, behoud haar dan op behoorlijke wijze of zend haar met vriendelijkheid weg. En het is u niet geoorloofd, iets te nemen van hetgeen gij haar hebt gegeven, tenzij beiden vrezen, Allah’s bepalingen niet in acht te kunnen nemen. Indien gij (familieleden) vreest, dat zij Allah’s bepalingen niet in acht kunnen nemen, dan zal er voor geen van hen beiden zonde zijn in hetgeen zij teruggeeft om daardoor vrij te worden. Dit zijn de door Allah voorgeschreven. beperkingen, overschrijdt ze daarom niet; wie de door Allah voorgeschreven grenzen overschrijden, zijn overtreders.”

Het volgende voorval[30] in het leven van de Heilige Profeet Mohammed^(s) is inderdaad illustratief voor het feit dat vrouwen het recht hebben om te scheiden, zelfs om eenvoudige redenen als onverenigbaarheid tussen echtgenoten:

“De vrouw van Thābit bin Qais kwam naar de Heilige Profeet Mohammed^(s) en zei: “O Boodschapper van Allah! Ik geef Thābit niet de schuld van gebreken in zijn karakter of zijn religie, maar ik, als Moslim, houd er niet van om mij op on-Islamitische wijze te gedragen (als ik bij hem blijf)”. Daarop zei Allah’s Boodschapper (tot haar): “Wilt u de tuin teruggeven die uw man u heeft gegeven (als bruidsschat)?” Ze zei “ja”. Toen zei de Heilige Profeet Mohammed^(s) tegen Thābit: “O Thābit! Accepteer uw tuin, en scheidt onmiddellijk van haar”.

Een andere overlevering[31] vermeldt haar reden als volgt: “Ik kan het niet verdragen om met hem samen te leven”.

De Islam zegt niet dat vrouwen huiselijk geweld door echtgenoten moeten verdragen, integendeel, de Islam geeft ruimte aan de vrouwen om te scheiden simpelweg omdat zij hun echtgenoot niet mogen. Dit is de absolute vrijheid die de Islam aan vrouwen heeft gegeven die in geen enkele andere godsdienst te vinden is.

Bronnenlijst

[1] Geert Wilders, 17 mei 2020. https://twitter.com/geertwilderspvv/status/1260981580706861056?lang=en

[2] Remco van Mulligen, 28 mei 2021. https://www.nd.nl/geloof/geloof/1036733/campagne-promoot-andere-islam

[3] Heilige Koran, 16:59-60

[4] Heilige Koran, 17:32

[5] Sahih verklaard door Tirmidhi – Hadith# 1913. https://sunnah.com/tirmidhi:1913

[6] https://www.askislam.org/society/marriage_and_divorce/question_153.html

[7] Heilige Koran 4:35

[8] Ibn Majah, Engelse referentie: vol. 3, boek 9, Hadith 1984. https://sunnah.com/ibnmajah:1984

[9] Heilige Koran, 24:32. Als kanttekening: vóór dit vers worden mannen als eerst aangesproken om hun ogen neer te slaan.

[10] Sunan Abi Dawud 495. https://sunnah.com/abudawud:495

[11] Zie bladzijde 139. https://www.alislam.org/library/books/Understanding-Islam.pdf

[12] Al-Mufridāt Fī Gharībil Qurān door Imām Rāghib is de meest geaccepteerde, authentieke lexicon van de Heilige Koran.

[13] https://www.alislam.org/quran/view/?page=647&region=E52

[14] Sunan At-Tirmidhī, Het Boek over Zuigelingen, Hoofdstuk: Wat er gezegd is over de rechten van de vrouw tegenover haar man.

[15] https://www.alislam.org/quran/view/?page=647&region=E52

[16] Heilige Koran, 2:232

[17] Heilige Koran, 4:36

[18] Heilige Koran, 33:35

[19] Heilige Koran, 33:32

[20] Sunan Ibn Mājah, The Chapters on Marriage; Also narrate in Jāmi‘ At-Tirmidhi (Vol. 1, Book 7, Hadith 1162) [https://sunnah.com/urn/1262960]

[21] Sunan Abī Dā’ūd, Book of Marriage, Chapter: The Rights Of A Woman Upon Her Husband [https://sunnah.com/abudawud/12/99]

[22] Sunan Ibn Mājah, The Chapters on Marriage.[https://sunnah.com/ibnmajah:1984]

[23] Tafsīr At-Ṭibrī, Tafsīr Surāh An-Nisā’, Al-qaulu ni ta’wīlihī qaulahū Ta’ālā waḍribūhunna5

[24] Sunan Abi Dawud 495. https://sunnah.com/abudawud:495

[25] Heilige Koran, 21:8

[26] Heilige Koran, 30:22

[27] Heilige Koran, 4:129

[28] Heilige Koran, 4:36

[29] Heilige Koran, 2:230

[30] Ṣaḥīḥ Bukhārī, Book of Divorce, Chapter: Al-Khul’ and how a divorce is given according to it. https://sunnah.com/bukhari:5273

[31] Ṣaḥīḥ Bukhārī, Book of Divorce, Chapter: Al-Khul’ and how 251 a divorce is given according to it. https://sunnah.com/bukhari:5275

Afkortingen in de tekst

(s)        Sallallāho ‘Alaihi wa sallam: Mogen de vrede en zegeningen van Allah met hem zijn.

(as)      ‘Alaihis salām: Vrede zij met hem.

(ra)      Radi-Allāhu ‘Anhu/’anhā /’anhum: Moge Allah welbehagen in hem/haar hebben.

(rh)      Rahmatullāhi ‘Alaihi/’alaihā: Moge Allah zij hem/haar genadig zijn.

(aba)    Ayyaduhullāho Ta’ālā bi Nasrihil-’Aziz: Moge Allah de Verhevene, hem helpen met

Zijn machtige Hand/Hulp